آخرین مطالب
امکانات وب
و همه چیز برمیگرده به ادا در اوردن کمرم !
تا همین دو سه روز پیش بود که درد کمر و تیر کشیدن های کمرم به قدری عاصی و مستاصلم کرده بود که داشتم مثل مرغ سربریده به درو دیوار میزدم و حاضر بودم هر ریسکی رو برای راحت شدن از این درد و فشار بپذیرم.
اما حالا با دو هفته ورزش و حرکات اصلاحی که باعث شده درد و فشاری که روی کمرم بوده کمتر بشه و احساس آسایشی نسبی بهم دست بده ، دارم به این فکر می کنم که آیا عمل برای من ضروریه ؟!!
یعنی طوری این وسط گیر کردم انگاری که روی لبه تیغ دارم راه میرم.
از یه طرف میدونم که به عنوان یک بزرگسال که هر سال از جوانی فاصله می گیره باید فکر آینده باشم ، به این فکر کنم که 10 ، 15 یا 20 سال دیگه چه بر سر من خواهد آمد ، اگر عمل نکنم!
وقتی زمانی فرا برسد که حتی ضرورت عمل با توجه به درصد بالای ریسک آن توجیه پذیر نباشه و حتی ریکاوری بعد عمل هم بی نهایت مشکل بشه ، اون وخ چی!؟
ولی از طرفی هم دلم میخواد اینطور در نظر بگیره که اگر ورزش رو کنار نزارم و مدام رعایت کنم شاید بتونم تا زمانی که عجل فرصت میده با همین چهارچوب نزار، کژدار و مریض طی کنم!و جدایی از هزینه های مادی ، روحی روانی ، زمانی و حتی جانی که میتونه این عمل داشته باشه از گرفتن یک تصمیم اشتباه جلوگیری کنم !و به قولی با زنده مانی این چند روز چرخ گردون رو بگذرونم.
چون یادم میاد حتی دکتر گنجویان هم میگفت عمل کن ، عمل لازمه اما اگه احساس درد شدیدی نمی کنی با توجه به این که سن رشد رو رد کردی درجه هات بیشتر نمیشه و میتونی همینطوری به زندگی ادامه بدی!
واقعا دوراهی سختیه!
یاد اون داستانی میوفتم که پیرمردی که علاقه خاصی به گناه کردن داره تو قایقش وسط دریا در حال هلاک شدنه و وقتی دیگه از همه چیز نامید شده با خدای خودش عهد میکنه اگه نجات پیدا کنم اِل میکنم و بِل می کنم ولی وقتی نجات پیدا کرد باز روز از نو و روزی از نو!!
تنها امیدم اینه که وقتی بعد از 10 سال به یک پزشک فوق تخصص مراجعه می کنم خیلی قاطع و جدی برگرده بگه باید عمل کنی و بهم امید بده که همه چیز بهتر خواهد شد.
حالم بهتر شده ولی این به منزله این نیست که راحت هستم و احساس راحتی میکنم، نه!
با دو هفته ورزش الان تازه به مرحله ای رسیدم که دیگه زجر نمی کشم و شاید این خودش جواب سوالم باشه و نشانه ای از ضرورت عمل. چون به این بهبود موقت وضعیت نمیشه اعتماد کرد حتی اگر برگردم به وضعیت 7 سال پیشم که همه کار میکردم باز هم هیچ تضمینی وجود نداره مثل این یک ماه گذشته زمین گیر نشم و ترسم هم از همینه که دیگه سرپا شدنی در کار نباشه.
خوبی اینجا اینه که در اوج بلا تکلیفی بیشتر مواقع خودم جواب خودم رو میدم 
همه مثل هم نیستند!...
برچسب : نویسنده : hamed-ss بازدید : 75