نخاع و اعصاب درگیر با ستون فقرات

در اکثر مواقع چرخش و انحنای ستون فقرات (به واسطه بیماری اسمولیوز ) موجب تنگی کانال نخاعی می شود.

تنگی مجرای نخاعی در ناحیه پایین کمر ممکن است سبب درد در ناحیه پشت ، در قسمت باسن، پاها دیسکو ماهیچه و ساق پا شود

شکایت بسیاری از بیماران مبتلا به تنگی مجرای نخاعی کمری این است که آنها قبل از شروع درد پا قادر به راه رفتن در مسافت های طولانی نیستند. حتی بعد از نشستن یا دراز کشیدن، درد پا بعد از پیاده روی مجدد بازمی گردد.
ممکن است درد پا با عناوین شبه سیاتیک یا گرفتگی عضلات توصیف شود

عمل جراحی ستون فقرات در صورتی پیشنهاد می شود که درجه این انحنا یا چرخش بیشتر از آنی باشد که با ورزش تصحیح شده و نیز پیش رونده باشد . شیوه های متفاوتی برای عمل جراحی وجود دارند که جراح ستون فقرات یا جراح اعصاب ممکن است آن شیوه را برای درمان بیماری شما انتخاب نماید.

اگر عمل جراحی شما با ایجاد شکاف نسبتا بزرگی در پشت شما انجام شود، به آن جراحی باز گفته می شود. گزینه دیگر، جراحی با حداقل پیشروی است که در این شیوه، چندین شکاف کوچک در پشت ایجاد می شود. ممکن است جراح از میکروسکوپ، اندوسکوپ، یا دوربین کوچک و ابزار جراحی بسیار کوچک در این شیوه استفاده نماید.
با این حال جراحی با حداقل پیشروی برای همه مناسب نیست. اگر لازم باشد که جراح بر روی تعداد زیادی از مهره های شما کار کند، احتمالا نیاز به عمل جراحی باز است

یکی از اهداف اصلی جراحی اسکولیوز  باز کردن ناحیه ایی برای نخاع یا ریشه های عصبی شما می باشد که به واسطه خمش یا چرخش ستون فقرات تنگ و یا تحت فشار قرار گرفته است که با صاف و فیکس کردن ستون فقرات انجام می شود با ایجاد فضایی بیشتر برای عبور نخاع یا ریشه های عصبی، جراح ستون فقرات شما امیدوار است که درد ناشی از التهاب شبکه عصبی را در شما کاهش دهد.
هدف دیگر از جراحی  افزایش قدرت حرکتی در پاها یا دست های شماست. اگر شما حس دست ها یا پاهایتان را از دست داده اید، جراح شما امیدوار است با عمل جراحی، آن را به شما بازگرداند.

 

.............................................................................

عصب های ستون فقرات

‏۳۱ جفت عصب و ریشه ی نخاعی از نخاع منشعب می شوند. هشت جفت عصب گردنی (به نام ‏C1 – C8‎‏) در هر سطح مهره ‏ای، از طناب نخاعی در ناحیه گردن خارج می شوند. در هر جفت، یکی از عصب ها از سمت راست خارج می شود، و دیگری از ‏سمت چپ. اولین ریشه عصبی گردن بالاتر از مهره ‏C1‎‏ خارج می شود. دومین ریشه عصبی گردن بین مهره های ‏C1 – C2‎‏ ‏خارج می شود، و ریشه های باقی مانده با همین ترتیب از مهره های تحتانی خارج می شوند. ریشه عصبی مهره ‏C8‎‏ بین مهره ‏های ‏C7‎‏ و ‏T1‎‏ (مهره ی توراسیک یا سینه ای) خارج می شود.

‏۱۲ جفت عصب توراسیک ( ‏T1- T12‎‏ ) وجود دارد. ریشه عصبی ‏T1‎‏ بین مهره های ‏T1‎‏ و ‏T2‎‏ خارج می شود. پنج جفت ‏عصب کمری (‏L1 -L5‎‏) وجود دارد. ریشه عصبی ‏L1‎‏ بین مهره های ‏L1‎‏ و ‏L2‎‏ خارج می شود. پنج جفت عصب خاجی یا ‏ساکرال (‏S1 – S5‎‏) وجود دارد. ریشه عصبی ‏S1‎‏ بین مهره های ‏S1‎‏ و ‏S2‎‏ خارج می شود. یک جفت عصب کوکسیژیال یا ‏دنبالچه ای (‏Co1‎‏) در ناحیه دنبالچه به هم می رسند.‏

از طریق دستگاه عصبی محیطی (‏PNS‏)، ایمپالس های عصبی در طول طناب نخاعی، به سوی مغز یا از سوی مغز به یک ‏محل خاص در بدن حرکت می کنند. ‏PNS‏ سیستم پیچیده ای از عصب هاست که از ریشه های عصبی نخاعی منشعب می ‏شود. این اعصاب خارج از کانال نخاعی به سمت اندام های فوقانی (بازوها، دست ها و انگشتان)، عضلات تنه، اندام های تحتانی ‏‏(ساق پاها، پاها و انگشتان پا) و ارگان های بدن حرکت می کنند.‏

هر گونه وقفه و اختلالی در عملکرد طناب نخاعی، به دلیل بیماری یا آسیب دیدگی در یک سطح خاص، ممکن است به از بین ‏رفتن حس و عملکرد حرکتی، پایین تر از آن سطح، منجر شود. بسته به شدت بیماری یا آسیب دیدگی، از بین رفتن عملکرد ‏ممکن است دائمی باشد.‏

 

.......................................................................................

هر عضله در بدن توسط یک سطح ویژه یا سگمنت طناب نخاعی و توسط عصب نخاعی مربوطه خود تامین می شود. عضله ، و عصب آن تشکیل یک میوتوم را می دهند. این تقریبا برای هر فردی یکسان بوده و به صورت زیر دنبال می شود:

 C3 ، C4 و C5 عضله ی دیافراگم را تامین می کنند(عضله بزرگ بین سینه و شکم که ما تنفس می کنیم)

C5 عضلات شانه را تامین کرده و عضله ای که ما از آن برای خم کردن آرنج خود استفاده می کنیم.

C6 برای خم کردن پشت مچ دست

C7 برای راست کردن آرنج

C8 خم کردن انگشتان

T1 بازکردن انگشتان

T1-T12 تامین دیواره ی سینه و عضلات شکمی

L2 خم کردن باسن

L3 راست کردن زانو

L4 کشیدن به سمت بالای پا

L5 تکان دادن انگشتان پا

S1 پایین کشیدن پا

S3 ، S4 و S5 تامین مثانه ، اندام های جنسی و شکمی و عضلات مقعدی

........................................................................................................................

عوارض آسیب های نخاعی

1 – سیستم تنفس: صدمه و آسیب به مهره های گردنی یا شكستگی بالای 4 C مشكلات خاصی را در عمل تنفس به وجود آورده و باعث توقف كامل تنفس می شود صدمه زیر 4C در صورت فعال بودن عصب فرنیك باعث تنفس دیافراگماتیك خواهد شد.

2 – سیستم قلبی و عروقی : هرگونه قطع عرضی در طناب نخاعی بالاتر از سطح T5 ا ثر اعصاب سمپاتیك را بر سیستم قلبی و عروقی از بین می برد و باعث مشكلات فوری شامل برایكاردی – هیپوتانسیون و كاهش برون ده قلبی می شود.

3 – سیستم ادراری: رتانسیون ادراری یك علامت شایع در صدمات حاد نخاعی و شوك نخاعی است. مثانه با توجه به فقدان اثر مهاری مغز بسیار تحریك پذیر می شود در نتیجه مكرراً مقدار كمی ادرار دفع خواهد كرد كه دفع مثانه به طور كامل صورت نگرفته و این امر منجر به اتساع مثانه و احتباس ادرار و بروز عفونت و سنگ های ادراری می شود.

4 – سیستم معده ای – روده ای: چنانچه طناب نخاعی بالاتر از 5 T و به طور عرضی قطع شود فقدان عصب رسانی سمپاتیك ممكن است كه منجر به ایجاد اتساع ایلئوس و معده شود.

مشكلات دفعی ؛ سختی و احتباس مدفوع نیز ایجاد می شود.

5 – شوك نخاعی و هیپورفلكس خود به خودی: شامل انبساط مثانه (در اثر استاز ادراری) و انبساط روده و زخم فشاری .

در بیماران ضایعه نخاعی سطوح 4 T به بالا به علت فلج عضلات بین دنده ای بیمار؛ فعالیت های تنفسی كاهش یافته و به علت كم شدن و یا از بین رفتن رفلكس سرفه و بازدم قوی زمینه مناسبی جهت ایجاد بیماری های ریوی مثل پنومونی ؛ آتكلتازی و غیره ؛ فراهم می گردد كه CHEST PT و آموزش های لازم تنفسی برای جلوگیری از عوارض ریوی اهمیت فراوانی دارد.

................................................................................................................................

 پس همانطور که مبینید آسیب به هر کدام از اعصاب موجود در مهره های ستون فقرات سبب اختلال ،  بی حسی و یا مردن یکی از عملکرد های بدن می شود!!

 

همه مثل هم نیستند!...